Kondensacja wilgoci

Na czym polega kondensacja wilgoci?

Kondensacja wilgoci na powierzchni przegrody może mieć charakter ciągły lub okresowy. Kondensacja ciągła występuje w pomieszczeniach ogrzewanych, które posiadają dużą wilgotność. Zjawisko to jest często spotykane w łaźniach, na basenach lub w pralniach. Kondensacja okresowa występuje bardzo często, i związana jest ze zmianami pogodowymi (ocieplenie, deszcze), lub intensywnym chwilowym wydzielaniem pary wodnej w pomieszczeniu (np. gotowaniem). Zjawisko kondensacji wilgoci powoduje uszkodzenie powierzchni przegrody, przy czym proces ten szybciej następuje przy kondensacji ciągłej. Kondensacji pary wodnej na powierzchni przegrody zapobiega się, stosując izolacje ścian, odpowiednie ogrzewanie i wentylację całych pomieszczeń, oraz powierzchni przegród.

Jak zmniejszyć kondensację pary wodnej w łazience?

Poza tym można zmniejszyć kondensację pary wodnej poprzez stosowanie odpowiednich powierzchni ścian. Powierzchnie malowane farbami szczelnymi (np. olejnymi lub nitro) szybciej ulegają zaparowaniu skutek kondensacji niż powierzchnie niemalowane albo malowane farbami klejowymi lub wapiennymi. Tynki wapienne (porowate) wchłaniają pewną ilość pary wodnej, zanim nastąpi kondensacja, podczas gdy tynki cementowe i okładziny z kamieni twardych zaparowują szybciej.

Jak działa para wodna?

Para wodna skrapla się nie tylko na powierzchni przegród, lecz może także wnikać do materiału i skraplać się w jego wnętrzu. Przenikanie pary wodnej do wnętrza przegród ma miejsce przede wszystkim w materiałach porowatych, które ze względu na dobrą izolacyjność cieplną są często stosowane na przegrody zewnętrzne. Kondensacja pary wodnej we wnętrzu przegrody powoduje zwiększenie przewodności cieplnej materiału, czyli podwyższenie wartości współczynnika przenikania ciepła. W takim wypadku następuje zwiększenie strat ciepła i nawet prawidłowo zaprojektowane ogrzewanie okazuje się niewystarczające. W skrajnym przypadku, przy znacznym obniżeniu temperatury otoczenia (np. w razie awarii ogrzewania) może nastąpić zamarznięcie kondensatu w materiale. Zamarznięte drobiny wody, wskutek powiększenia swojej objętości, mogą spowodować rozsadzanie materiału od wewnątrz i naruszenie konstrukcji budynku. Wyżej wymienione względu wskazują, że w warunkach podwyższonej wilgotności powietrza, czyli tam, gdzie istnieje duża możliwość powstania zjawiska kondensacji materiały o dużej porowatości (dobre izolatory), nie powinny być stosowane na przegrody zewnętrzne, jeżeli nie projektuje się specjalnych izolacji. Ponieważ powietrze we wnętrzach jest zazwyczaj wilgotniejsze niż w otoczeniu budynku, materiał o dużej porowatości stosuje się od zewnętrznej strony przegrody. Od strony wnętrza występuje wówczas materiał szczelny (zbity), który ze względu na swoją budowę, nie ulega tak łatwo zawilgoceniu.